Sığır kuyruğu, Avrupa, Asya ve kuzey amerikanın güneş gören bölgelerinde doğal olarak doğal ortamlarda kendiliğinden yetişen bir bitki türüdür. Sığır kuyruğu 2-3 metreye kadar ulaşabilen boyuyla pek çok sağlık sorununa yardımcı bir bitki türüdür. Geniş sarı yaprakları bitki ekildikten iki yıl sonra yaz haziran ve ağustos aylarında çiçek açmaya başlayan iki yıllık otsu bir bitkidir. Daha sıklıkla ekilmemiş yerlerde ve yol kenarlarında bulunurlar. Gövdeleri dik bazen dallanmış tüylerle kaplıdır. Yaprakları gövdenin altına paralel dizilmiş olur. Gövdedeki yapraklar ise sapsızdır. Çiçekler gövdenin ucunda sık veya seyrek, az veya çok uzun salkım şeklinde toplanmışlardır. Çiçeklerin çanak ve taç yaprakları beşer parçalardan oluşur. Meyveleri ise yuvarlakça olup çok tohumludur. Sığır kuyruğu otu, eski Roma zamanında daha çok verem, idrar söktürücü, astım belirtilerini hafifletici, balgam söktürücü ve iltihap önleyici olarak yaprakları veya yağı kullanılırdı. Eski çağlarda bitkinin olgunlaşmamış yaprakları gıdaların bozulmadan saklanması için kilise tarafından uzun yaygın olarak kullanılmıştır. Türkiye'de sığır kuyruğu türleri bakımından ok zengin olup takriben 200 kadar tür bulunmaktadır. İç Anadolu bölgesinde 'kurt kulağı' isminde verilir. Bitki kuruduğunda odunsu bir yapı alıp kolay tutuştuğu için 'çoban çırası'da denilmektedir.